Sunshine Coast, Brisbane & Gold Coast

Next update!

De volgende stop was NOOSA (19-21/11), een gezellig stadje waar power walking en kajakken heel populair zijn. Het stadje wordt doorkruist door een aantal rivieren en staat bekend om zijn everglades die maar op een paar andere plaatsen ter wereld te vinden zijn (oa Florida). Het is een wat sjieker stadje in vergelijking met de andere waar ik al geweest ben (getuige hiervan zijn de boetiekjes in Hasting Street, de hoofdstraat) maar backpackers zwermen gewoon door de andere, opvallend 'beter geklede' toeristen/inwoners. De huizen langs de rivier met hun kades en (vaak) aangemeerde boten verraden waar de high elite zich bevindt. Maar desalniettemin is 't een stadje waar een gezellige sfeer hangt en waar je vooral moet door slenteren. Dat is dan ook wat ik het eerst gedaan heb: door Noosa Heads geslenterd en het strand opgezocht. De volgende dag was marktdag in Eimundi, een dorpje dichtbij Noosa. De markt bestaat uit meer dan 300 stallen met alles wat je maar kan bedenken (eten, souvenirs, kledij,...) en ook hier was het gezellig rondslenteren. Ik was er nadien zo tam van dat ik me een paar uur op het strand heb neergelegd :-). Noosa heeft ook een nationaal park dus was het nog eens tijd om de wandelschoenen aan te trekken! Twee tracks van samen 6,9km brachten me langs de kust en door het woud. Hier zijn al vaak koala's in het wild gespot, maar helaas heb ik er geen gezien. Buiten de vele bush turkeys (vieze beesten die overal zitten) was de enige toffe catch van de dag een gigantische hagedis/leguaan/iets in die aard. Het was ook een Belgendagje, ze zijn niet dik gezaaid hier, maar op 1 dag ben ik er 3 tegengekomen! Duitsers daarentegen vind je hier nog altijd bij de vleet. 

Next up was BRISBANE (21/11-25/11), de derde grootste stad in Australië en ook hier was het vooral wandelen en ontdekken. De Mt. Coot-tha Lookout gaf ons een prachtig zicht over Brisbane en omgeving en de Lone Pine Koala Sanctuary leerde ons de Australische dieren kennen. Overal waar je keek, zag je koala's: moeders met hun jong in de buidel, jonge koala's, volwassen koala's en gepensioneerde koala's (er was echt een pension!). Kangoeroes (ook met kleintjes in de buidel!), wombats, emoe's, Tasmanian devils, vogelbekdieren, flying foxes (soort vleermuizen) en cassowaries hebben er ook hun thuis gevonden. Een geweldige zoo en perfecte daguitstap. Een storm gooide 's avonds roet in het eten voor ons uitgaansavondje, maar gelukkig heeft elk hostel wel een bar en moesten we de storm niet trotseren. 

Voor ik naar Byron Bay ging, stopte ik nog even in SURFERS PARADISE (25-26/11) op de Gold Coast. Surfers is het mekka voor surfers (what's in a name), adrenalinezoekers (veel themaparken, waterparken,...) en schoolkinderen op vakantie. Schoolies is volop aan de gang en dat betekent dat het school uit is en horden pubers naar de stranden trekken met kratten bier, wijn en sterke dranken onder de arm, klaar om elke avond stevig te feesten. Waar is de tijd? Het motto "What happens in Schoolies, stays at Schoolies" spreekt voor zich. Surfers heeft de laatste jaren veel nieuwe, hoge gebouwen/appartementen/hotels opgetrokken langs de dijk: je kan het vergelijken met een kleinschalig Oostende. Het Q1 gebouw is hoger dan de Eiffeltoren en de Chrysler building in NY en bezit een skydeck. Ideaal voor een prachtig uitzicht over de Gold Coast en als je rond 5PM gaat, zoals wij gedaan hebben, dan heb je dag, zonsondergang en nacht in een! 

Nu ben in aangekomen in Byron Bay, een meer hippieachtig en alternatief stadje, dit is meer m'n ding!

Noosa

Brisbane

Surfers Paradise 

Agnes Water, Rainbow Beach & Fraser Island

En we zijn ondertussen al een maand in Oz! En er is nog zoveel te zien en te doen... De voorbije week was ik in AGNES WATER en TOWN of 1770. Dit zijn 2 aangrenzende dorpjes (op 5km van elkaar) en dus niet een en hetzelfde dorp, zoals iedereen denkt die hier toekomt. In Agnes Water kan je 2 dingen doen: goedkoop surfen en Scooteroo. Dat stond dus op het programma voor dag 2. De 17$ surfles was perfect om de eerste knepen van het surfen te leren. Begin december ga ik een tweedaagse surfcursus volgen net onder Byron Bay, dus dit was een goede eerste oefening. En wat was dat hard werken! Eerst even oefenen op het zand en dan meteen het water in. Helemaal rechtstaan voor langer dan 2 seconden is nog niet gelukt, maar het ging telkens beter. Het is een ge-wel-dig gevoel als je perfect op een golf zit die je helemaal meeneemt! Je lijkt wel te vliegen (zelfs al lig je gewoon nog op je surfplank, omdat je niet recht geraakt ;-)). Na 3u stond ik vol blauwe plekken, had ik brandwonden op m'n benen en had ik een aardig rood kleurtje gekregen... In de namiddag waren we 'born to be wild' met Scooteroo: met gevlamde leren jassen, dito helm en een mini harley-davidson onder onze kont cruisden we door Agnes Water en 1770. Onderweg heel wat kangoeroes in het wild gezien, de grote skippy-variant dan, want tot dan toe had ik alleen nog maar wallaby's gezien (mini-kangoeroes). In het begin zat ik maar onwennig op m'ne chopper, maar nadien durfde ik telkens meer en meer doorduwen op de langere stukken! 's Avonds waren we uitgewaaid en verbrand. We hadden onszelf getrakteerd op een gebraden kip, heerlijk! De dag erna heb ik absoluut niks gedaan, m'n surfbuddies vertrokken naar de volgende stop en het was een dag met regen en onweer. 's Avonds gaven ze yoga in het hostel, dus na een dag

stilzetten, mochten mijn stramme spieren wel eens uitgerekt worden. Yoga is eigenlijk best inspannend en verfrissend...en toen de elektriciteit uitviel tijdens het relaxgedeelte, vond niemand dat erg. De koude douche daarna was echter niet zo fijn...

RAINBOW BEACH was up next, de startplaats bij uitstek voor een trip naar Fraser Island, het grootste zandeiland van de wereld mét regenwoud, wat het nog des te unieker maakt. En niet te vergeten: 65% van de haaien in Australië vind je rond dit eiland. De driedaagse trip (16-18/11) bracht ons langs de oostelijke kust en in het centrum van het eiland. Opgedeeld in 4 groepen kregen we elk een 4x4 toegewezen waarmee we de volgende 3 dagen zouden rondcruisen. Met instructies van onze gids reden we over het strand, door het water, over moeilijke loszand-stukken en door het regenwoud over hobbelige en verraderlijke paden naar diep verborgen meren (Lake McKenzie, Champagne Pools, Lake Wabby, het wrak van de Mahone en Eli Creek). 's Avonds sliepen we op een camping en hadden we een voedselrantsoen om op te 'overleven'. Op dag 2 heeft er 's avonds een helse storm over Fraser Island geraast, waardoor de hele camping onder water stond (onze tenten bleven gespaard, gelukkig!). Als je van de eetplek naar je tent wou, moest je door een poel vol vuil en zand waden. Propere voeten waren 3 dagen dus niet aan de orde... Maar wat een ervaring! Fraser Island zal ons altijd bijblijven als the Island of Death: dat was onze gids zijn manier om ons te waarschuwen, door te zeggen dat we aan dit of dat konden sterven en uiteraard konden dingo's ons aanvallen. Er lagen tevens massa's dode trekvogels op het strand, die de lange migratietocht niet overleefd hadden, er zaten gigantische spinnen, etc. We hadden een superleuke groep, dus het was even wennen om onze geliefde 4x4 terug aan het hostel achter te laten. Een van de beste trips so far in Oz! 

Next up: Noosa en Brisbane

Surfles in Agnes Water

More coming soon...

4WD'ing on Fraser Island. Wij zijn auto nr 4.

Lake McKenzie

Dingo!

Fish-eye foto: onze groep!

Mahone ship wreck

Lake Wabby (links) en een gigantische zandheuvel (rechts)

Airlie & sailing the Whitsundays

AIRLIE BEACH is het startpunt voor een trip naar de Whitsundays en dat zie je. Overal hostels, travel agents en pubs voor de toeristen en backpackers die maar een dagje blijven voor of na de trip. Aangekomen rond 7pm in Airlie en afgesproken met Carolien. Met haar en haar roommates (de mijne sliepen al) iets gaan drinken in een nabijgelegen pub. De volgende dag heb ik het rustig gehouden: uitgeslapen, boodschappen gedaan, was opgezet en de rest van de week gepland. 's Avonds een ijsje gaan eten en even door de stad gewandeld. Airlie is geen grote stad, het bestaat uit 1 hoofdstraat, een winkelcentrum op 40min wandelen en de lagoon, een buitenluchtzwembad. 

Het was een vroeg vrijdagje (8/11), want om 8u moesten we al in Abel Point Marina zijn om in te checken voor onze trip naar de WHITSUNDAY ISLANDS. Anderhalf uur later en met onze wetsuit onder de arm gingen we aan boord van de Apollo, onze zeilboot en slaapplaats van de komende 3 dagen. De Apollo is een zeilboot die vroeger 2x de befaamde Sydney-Hobart zeiltocht gewonnen heeft, dus zeilen kan em! De eerste stop was Whitehaven beach, hét meest gefotografeerde strand van de Whitsundays. Daar zijn we een paar uur gebleven (gezwommen, op 't strand gelegen -met het zachtste zand ooit!- ,...) en hebben we op de lookout een prachtig overzicht gehad van de 'shifting sands'. Echt wauw! Op dit exact moment miste ik mijn grote camera enorm, want de foto's van m'n klein kodakje komen qua kleur niet eens in de buurt van de realiteit. Tegen 5pm weer op de boot voor wat crackers en off we were again naar onze nachtbestemming.

Dag 2 van de trip begon vroeg: om 5.30 begon de motor te ronken en vertrokken we naar onze volgende bestemming. De zon was al op en het werd al warm in de voorsteven (waar we met 12 mensen sliepen). Heb me nog even omgedraaid en geprobeerd om het geluid van de motor te negeren, maar dat hielp niet lang. Rond 8u waren we op onze eerste snorkel- en duikbestemming! We werden ingedeeld in 6 groepen (2 certified en 4 intro) en gingen elk een halfuur in het water. De anderen wachtten telkens op het strand of gingen in tussentijd snorkelen. Ik zat in groep 3 en de spanning voor mijn eerste duik werd steeds groter. Ik had zoveel schrik dat ik er niet veel zin meer in had, maar langs de andere kant wou ik deze kans wel grijpen om het te proberen! Een vreemd en dubbel gevoel :-) Ervoor ben ik al even gaan snorkelen en dat ging ook niet direct goed, ik kreeg constant water binnen en had last met mijn ademhaling. Maar oefening baart kunst en na een tijdje had ik de techniek te pakken. Het scubaduiken was een ander paar mouwen. Toen ik met al m'n gear klaarstond om onder water te gaan, kon ik wel wenen van schrik. Het lijkt stom, maar de gedachte om diep onder water te zijn, geeft me een gevoel van claustrofobie, nog erger als de lift in 't appartement van Leen ;-) But I did it! Het moeilijkste was je ademhaling onder controle houden, maar een van de kerels hier aan boord gaf me daarvoor een gouden raad: 'focus on the fish!' Dat had eerder al geholpen bij het snorkelen en nu ook bij het duiken. Superveel mooie koralen gezien en veel vissen. Vooral tijdens het snorkelen, want tijdens het duiken ben je nog te veel bezig met het duiken zelf, zoals je ademhaling, zorgen dat je ondergaat, de gebaren, etc. Drie uur later gingen we weer aan boord, ready for lunch en dat waren 's morgens gevangen visjes op de bbq, yum! Iedereen was uitgehongerd. Nadien verder naar de volgende bestemming, terwijl de zeilen werden opgetrokken. Op de volgende stop konden we weer snorkelen of duiken (tegen betaling). Het snorkelen ging al pakken beter. Wetsuit en vinnen aan, goggles en snorkel op en zwemmen maar! We hebben samen met 'n hele school blauwe vissen en een schildpad gezwommen en Elvis ontmoet ('n gigantisch, dikke blauwe vis)! Na 2u ongeveer terug naar de boot, klaar voor snacks en 'n tocht naar onze volgende nachtbestemming. 's Nachts was ik om 2u wakker geworden door gestommel op het dek. Toen ik ging kijken, was er een adembenemende sterrenhemel te zien. En dit mag je letterlijk nemen, het benam m'n adem... Heb nog nooit zoveel sterren gezien in mijn leven! De melkweg was zichtbaar en duizenden sterrenbeelden die ik niet ken. Heb er even 'in awe' naar liggen kijken, ik kreeg er maar niet genoeg van.

De 3e dag (10/11) startte om 6u met spek, eieren, brood en cornflakes als ontbijt, yum! Op onze nachtbestemming gingen we in de voormiddag snorkelen en duiken. Er zouden veel schildpadden moeten zitten, maar we hebben er geen gezien, wel heel mooie koraalriffen en vissen in alle kleuren. Na de lunch weer de zee op en al zeilend richting Airlie vertrokken. 's Avonds was er een afterparty met de groep, maar om 22u was mijn kaars echt uit!

Resultaat na 3 dagen in de zon en het water: verbrande, pijnlijke lippen en oren, maar verder heb ik een mooi kleurtje opgedaan (verrassend genoeg :-) - lang leve mijn 50+ en m'n petje!)

De laatste dag (11/11) in Airlie beach stond in het teken van uitrusten! Uitgeslapen (en ff wakkergeworden om 5u30 - grrr) en ons aan de lagune gelegd. Diezelfde avond nam ik om 23u55 nog de bus naar AGNES WATER (en TOWN OF 1770), een 10 uur durende busrit! Gelukkig hebben eerdere busritten me geleerd dat ik àltijd kan slapen op de bus, zelfs als het midden op de dag is.

To be continued!

Whitehaven Beach

Tongue Bay

Wetsuits zijn een must tijdens stinger season.

Moving down the East Coast

1/11 - 4/11 

M'n verblijf in Scotty's beach house in MISSION BEACH (of beter Wongaling Beach) stond voor relaxen, relaxen en nog eens relaxen. Scotty's is een heel chille plaats, waar mensen van alle leeftijden verblijven. Het had een zwembad, ligstoelen, hangmatten en een grote keuken. Het is ook een working hostel, wat wil zeggen dat er mensen slapen die tijdens de week gaan werken op banana of andere farms. Geen luid party hostel dus, ideaal! Samen met Rosanna, een Nederlands meisje, aangekomen en meteen gaan winkelen en samen gekookt. De avonden heb ik doorgebracht met kaarten (shithead!) en gewoon praten met de mensen daar. Een namiddag zijn we langs het strand naar Northern Mission Beach gewandeld, een wandeling van toch wel een uurtje in de hitte. Daar aangekomen ben ik maar meteen een factor 50 gaan halen. De laatste volledige dag in Mission Beach ben ik gaan wildwaterraften op de Tully river! De place to be hier in Australië om te raften blijkbaar! Ondanks mijn eerste schrik -na het ondertekenen van een waiver waarop zinnen stonden die begonnen met "In the event of my death..." (slik)- was het echt een geweldige ervaring! Ik had gekozen voor de Xtreme rafting, waarbij je in een groep zat van 4 rafts ipv 15 en waarbij het dus sneller vooruitging. De Tully river bracht ons pal doorheen het regenwoud en door snelle rapids en watervallen. Cal, onze begeleider, gaf ons telkens bevelen wat we moesten doen en hij kreeg ons altijd precies waar hij wilde. Hij doet dit dan ook al 15 jaar. Natuurlijk bleven we niet droog, Cal deed ons altijd kantelen op onverwachte momenten en op plaatsen waar het diep genoeg was. Een keer ben ik onder de raft naar adem moeten gaan happen, maar ik wou er snel weer onderuit. Verder hebben we ook nog bepaalde rapids of natuurlijke 'glijbanen' afgezwommen, dat was telkens wel serieus happen naar adem voor de volgende golf in ons gezicht sloeg. Een keer hebben ze me een touw, de 'lifeline' moeten werpen, want ik geraakte niet meer bij de boot :-p Twee keer zijn we van een klif afgesprongen, de ene al wat hoger dan de andere. De tweede was een grote boom die schuin boven de rivier uittorende. Daar stond ik toch wel met een klein hartje, maar terugkeren ging niet. En ik ben er uiteindelijk nadien nog eens afgesprongen :-). Lunch was een barbecue in het midden van onze tocht, we hebben een afstand afgelegd van ongeveer 9,5km. Mijn 50+ zonnecreme heeft gelukkig zijn werk gedaan en zag maar op een paar plaatsen rood. 

De dag erna, 5/11, was het tijd om Mission beach achter me te laten en naar de volgende stop te vertrekken: TOWNSVILLE! Een 3u durende rit op de bus, die me de volledige 3u in slaap gewiegd heeft, bracht me bij dit charmant stadje, dat groter is dan ik verwacht had. Een 45min durende wandeltocht naar het hostel onder de vlakke zon, gaf me al direct zin in een koude douche. Rond 17u heb ik samen met Anne, m'n Nederlandse kamergenoot, een hike gedaan naar Castle Hill. De Goat Track, en de daarbij horende 1300 trappen, bracht ons naar de top van deze hill met een geweldig uitzicht over Townsville. We hebben er de zon zien ondergaan en zijn dan weer naar beneden gewandeld. In het hostel hebben we ons even opgefrist en dan het stad ingetrokken voor een stevig diner! Cactus Jack's, een charmant en lekker Mexicaans restaurant, kon onze honger doen stillen met lekkere beef en chicken fajitas. 

Woensdagvoormiddag 6/11 nog even naar het strand van Townsville en "The Strand" afgewandeld. Nadien om 14u back on the bus richting AIRLIE BEACH! 

Van daaruit zal ik vrijdag op een zeilboot stappen om 3 dagen de Whitsunday Islands te gaan verkennen! 

Scotty's

Wongaling beach (Mission beach)

Playing shithead!

Townsville

Townsville (view from Castle Hill)

The beach at Townsville

Daintree, Cape Trib & the Tablelands

Vlak boven Cairns ligt het mooiste en grootste regenwoud van de wereld. Dat vraagt uiteraard om een trip (of 2) daar naartoe! De Daintree Rainforest is erkend als werelderfgoed en is samen met Yellowstone in de US de enige op de lijst die aan álle voorwaarden voldoet  (voor de voorwaarden, ask google). 

De 1e trip bracht me naar Cape Tribulation, de plaats waar Captain Cook als "eerste" strandde aan de oostkust van Australië. Andere mensen hadden eerder al de westkust ontdekt van Australië, maar vonden het er maar niets, te droog en te warm, en ze vertrokken terug. Daar gaat het strand ook direct over in regenwoud, wat uniek is! (En very expeditie Robinson) Op deze trip gingen we op zoek naar krokodillen op de Daintree river en deden we een wandeling door het regenwoud. Nadien waren we vrij en ben ik met m'n roommates op hike gegaan naar Emmagen creek, een swimming hole ten noorden van Cape Trib. Zeer mooi en rustig! Onderweg toch paar keer over m'n schouder gekeken voor cassowaries en slangen. Cassowaries zijn struisvogelachtige beesten die je borstkas kunnen openrijten met hun klauwen. En sommigen hebben schrik van slangen of duiven? ;-) "Gelukkig" hebben ze het geheugen van een goudvis en ga je je best achter 'n boom of backpack verstoppen, want dan weten ze ff later niet meer dat je er bent. Andere rare creaturen hier zijn tree kangoeroes, bush turkeys (kalkoenen met de kleuren van de Belgisch vlag) en orange-footed scrubfowls. Op Cape Trib sliepen we in hutjes met elk 4 kamers van 5 personen, in 't midden van 't regenwoud! Heel gezellig en rustgevend. De dag erna waren we in de voormiddag vrij en ben ik het strand zelf gaan verkennen, een heerlijk mooi wit strand met de regenwoudbomen op de achtergrond en ik was er helemaal alleen: paradise! Toen besefte ik het: ik ben écht hier! In de namiddag een artisanaal ijsje gaan eten met smaken van fruit waarvan ik de namen niet kan herhalen en een frisse duik genomen in het prachtige Mossman Gorge, een natuurlijk swimming hole in 't midden van het regenwoud. Het hele gebied behoort trouwens tot de "gulangee" tribe, een stam van aboriginals, een van we grootste in Queensland.

Trip 2 bracht me naar de Atherton Tablelands. Een weg van 19km met 279 bochten bracht ons temidden van dit prachtig gebied met een gigantische fig en een paar vulkanische meren. Daarna zijn we zwemmen bij de Milaa Milaa waterval, de meest gefotografeerde waterval van Australië en bekend van de reclame van herbal essences (ask google). Een prachtig stukje natuur! Daarop volgde dan de Zillie en Ellanjee waterval. Als afsluiter gingen we de 'platypus' spotten, slechts eentje heeft heel even zijn kop laten zien. Heb de voorbije dagen een prachtig stukje natuur gezien. Ze hebben hier netelachtige planten die een brandgevoel kan nalaten dat 2-12 maanden kan duren en die heel gevoelig is aan veranderingen op je huid (douchen, in en uit een kamer met airco gaan,...), echt heel pijnlijk en sommigen worden er ook echt zot van! Planten en bomen zijn echt slim: only the strong survive geldt ook hier. Of toch diegene die het eerste tot op de canopy geraakt en die kan profiteren van de zonneschijn! Of zoals de strangler tree, teren op andere bomen zodat ze uiteindelijk sterven. 

Laatste dag in Cairns was vrij rustig, de botanic gardens bezocht (met planten en bomen die ik nog nooit van m'n leven gezien heb!) en dr dag afgesloten met een Halloween pub crawl. Of hoe je je effe weer 21 voelt in Australië ;-) Next stop: Mission Beach! 

Emmagen Creek

Cape Trib

Daintree River

Cape Trib

Atherton Tablelands