11/07 The American 'I do'

It's wedding time! 

Schedule for the day.

10.30AM - 2PM: Girls/hair and make-up - Boys/getting ready
2PM - 4PM: photoshoot at Marys Mount
5PM - 6PM: ceremony
6PM - 7PM: reception
7PM - 9PM: dinner & toast
9PM: opening dance + party (with live band)

Prachtige venue, prachtige setting en prachtige mensen. Het was een dag van superlatieven. Letterlijk en figuurlijk dan, want de Amerikanen overstelpen je constant met complimenten en "I love you's" en "Oh my god, you're so fucking amazing". Ik moet toegeven, het werkt aanstekelijk. Voor ons Belgen is er slechts een dunne lijn tussen oprecht en fake zijn hier, maar je mag er niet te veel bij stilstaan en 'you gotta just go with the flow'. Dat is 1 ding alvast dat ik hier geleerd heb. De voorbereidingen voor de trouw zijn heel chaotisch verlopen, alles gebeurde last-minute, bepaalde zaken zijn een miljoen keer veranderd om dan toch terug te veranderen naar wat het oorspronkelijk plan was. Maar ze willen er enkel het beste van maken en iedereen werkt mee om er een per-fecte dag van te maken.

Van 10u30 tot middernacht was het een prachtige, drama-vrije dag. Er was geen wolkje aan de lucht, het was niet zo heet/klammig als de voorbije dagen en het viel al bij al nog mee wat bijtende beestjes betreft. De trouwdag vond plaats op de Hunt Club, een groot domein op een eindje van de stad dat vroeger, je raadt het al, een jachtclub was. Iedereen was al een paar dagen in de weer om alles binnen en buiten inorde te brengen. De ceremonie vond aan de voorkant van het gebouw plaats, het eten in de tent achter het gebouw en de dansvloer bevond zich in het huis. Een hele organisatie en veel verschillende kamers om te decoreren. 

Om 10u30 was het alle hens aan dek voor het haar en de make-up van de bruidsmeisjes. Ze hadden een kapster en 2 make-up artists ingehuurd om alles rond te krijgen en zij hebben alle 3 geweldig werk geleverd. Ik kreeg mijn gevraagde krullenkop en een aantal make-up lagen over mijn gezicht (inclusief 'fake eyelashes', een first voor mij). In die make-upstoel zitten was een boost voor je ego: tientallen keren kreeg ik te horen dat ik zo'n mooie, aparte ogen had en het leukste gezicht van allemaal om op te maken. "You have such a fun face to paint", "I just totally LOVE your eyes", "You have the loveliest blue eyes, they just pop", "You're just rawr", ... Ik voelde me wat ongemakkelijk (en gevleid moet ik ook toegeven) en het enige wat je kan doen, is lachen en 'dank je' zeggen, zoals iedereen hier doet bij een compliment. Wij, Belgen, hebben vaak de neiging om daar tegen in te gaan ('ja, maar'), maar dat was in dit geval niet de moeite... We go with the flow! 

Nadat iedereen 'prepped and ready' was (incl. de laatste touch-ups) reden we in een witte limo (with a touch of class) naar Marys Mount, een prachtig domein dat tussen Annapolis en de Hunt Club lag. Champagne mocht niet ontbreken, dus moest James, onze chauffeur, een tussenstop maken bij de 'liquor store'. We kwamen aan bij een gerenoveerd koloniaal huis (een 'farm' volgens hen) op een gigantisch domein, de eigenaars zelf waren familie van Nederlandse adel. Daar zag Stijn Rachael voor het eerst. Een fotoshoot van hun tweetjes, eentje met ons en de 'best men'. Ik ben er zeker van dat er prachtige foto's genomen zijn! 

Tegen 4PM was het tijd om richting de Hunt Club te vertrekken, allen in de limo en weg ermee! Alles stond klaar op de Hunt Club en het zag er allemaal ge-wel-dig uit. 

Om 5PM vond de ceremonie plaats vooraan de Hunt Club. Tracey, de vriendin van de zus van de mama van Rachael, leidde de plechtigheid en het was alsof ze zoiets al jaren had gedaan. De tekst heeft Rachael zelf helemaal samengesteld. Het was een prachtige ceremonie, de tekst paste perfect in het plaatje en het was een heel persoonlijk moment. De eerste tranen vloeiden al rijkelijk (zowel bij mezelf, Stijn als Rachaels broer). Na de ceremonie kwam iedereen samen voor de receptie en werden er nog wat foto's met de familie gemaakt. Rond 7PM ging iedereen rond de tafel. Onze tafel, de hoofdtafel, werd aangekondigd door de dj - helemaal op z'n Amerikaans dus. Onze billen hadden nog maar net de stoel geraakt of we konden al aanschuiven aan het lekkere buffet. 

Voor ik wist, was het tijd voor een stressmomentje: de toast van de 'maid of honour', de 'best man', zijn zus (ik dus) en haar broer. Ik ga het kort houden: onze Stijn had me een paar weken voor zijn trouw gezegd dat ik hem moest doen laten wenen. Laat ons zeggen dat ik niet alleen Stijn, maar blijkbaar de hele zaal aan het wenen heb gekregen en zelf heb ik het ook allesbehalve droog gehouden.

Na het eten deden we onze 'dancing shoes' aan en lieten we ons gaan op de liedjes die de live band speelde. Ondanks het feit dat de DJ (de zanger van de band) om middernacht (!) de muziek afsloot, is en was het een TOPavond. In België halen we die extra uurtjes gewoon in - nah! :-)

The summer of weddings

Zomer 2015: de zomer van tropische, nooit eerder geziene temperaturen in België en, in ons geval, de zomer der trouwpartijen. Vier koppels uit de vriendenkring en familie zeggen hun 'I do'. Dit is echter buiten mijn broer gerekend: hij maakt er meteen een dubbel feest van en gaat zowel 'I do' als 'Ja, ik wil' zeggen. Vandaar dat het weer tijd is om onze koffers in te pakken en richting Amerika te vertrekken voor deel 1 van zijn bruiloft! Travel & parties, two of my favorite things!

06/07

Een zeer korte vlucht naar Frankfurt in een mini-vliegtuig en een lange bewogen vlucht naar Baltimore bracht ons op Amerikaanse bodem. Maar onze eindbestemming was nog niet in zicht. Helemaal uitgeput - niemand heeft echt kunnen slapen - moesten we de man van het autoverhuurbedrijf en zijn vele "wil u dit er ook bij? En dit?' -vragen nog trotseren en moesten we de eerste rit in onze American style SUV (Ford Escape) naar het huis van Vicki en Bob in Arnold overleven. Tijdens deze eerste rit was 't enkel even wennen aan het feit dat mijn linkervoet nutteloos naast mijn rechter stond zonder ambriage. Daar aangekomen werden we met open armen ontvangen en het duurde niet lang eer we onze bedden gingen opzoeken. Ons mama blijft bij Vicki en Bob, Katrien en David zitten op een halfuurtje van daar bij een piraat/visser en Sam en ik zitten "just around the corner" van Vicki en Bob. Het koppel dat ons herbergt, Mary-Anne en Steve, zijn twee topmensen: hartelijk inclusief bulderlach, over the top enthousiast en supervriendelijk.

07/07

There's no escaping the jetlag: om 5u 's morgens lagen we al klaarwakker in bed. Vandaag en morgen staat Washington op het programma: met de auto naar New Carrolton en vandaar met de oranje metrolijn de hoofdstad in. 

- 10u30: rondleiding in het Witte Huis. Een dergelijke rondleiding moet je op voorhand aanvragen via een Amerikaanse senator. Slechts een week op voorhand weet je of je toegelaten bent of niet en wij hadden recent de boodschap gekregen dat we er bij zijn! Van iedereen die er bij was, is op voorhand een background check gedaan door de veiligheidsdiensten. Heel vlot verliep dit niet: van mij moesten ze een recheck doen, omdat mijn geboortedatum niet overeenkwam met wat zij in hun gegevens hadden. In Amerika doen ze dan uiteraard ook weer averechts en zetten ze de maand voor de dag. Er is dan ook een groot verschil tussen 03/09 en 09/03 ;-) Ons ma die even de grappige wou uithangen en zei dat ze getuige was van die heuglijke dag kon geen glimlach toveren op de agente. Ze kreeg enkel een droge "It's gonna take about 10 minutes to do a recheck". Na 10 minuten in quarantaine kreeg ik een all-clear en konden we aan de (niet-begeleide) rondleiding beginnen. En ineens stonden we in het Witte Huis! Niet veel mensen kunnen dit zeggen. Na een eeuwenlang verbod om foto's te maken in het Witte Huis, is dit een week voor ons vertrek opgeheven. Nu staan er bordjes: "Taking photos is encouraged, but no flash please". De bibliotheek, de Blue Room, de Green Room, de Red Room, the East Room, we hebben ze allemaal gezien! Allemaal superinteressant! Spijtig dat we geen blik hebben kunnen werpen in de Oval Office.

- The Washington Monument of The Needle: een obelisk van 169m hoog. 
- The Reflecting pools en Lincoln Memorial: een prachtig gebouw met een machtig 5,8m hoge afbeelding van een zittende Abe Lincoln. Onder hem staat nog een sokkel van 3m hoog. Impressionant.  
- Martin Luther King monument

Maryland ligt aan de Chesapeake Bay en ze zijn hier fervente krab-eters. Een krabfestijn is dan ook een must als je hier bent: met een hamertje ga je aan de slag en probeer je zo veel mogelijk krabvlees uit de krab te halen. Dit betekent veel gepeuter,  veel geklop en getrek (aan de poten) en vuile handen en vingers die nog een paar dagen daarna naar krab ruiken. TOPavond!

08/07: Day 2 in Washington!

- Pentagon + memorial voor de slachtoffers van de 9/11 aanval op het Pentagon.
- Arlington Cemetry: met onder andere de graven van John F. Kennedy en zijn vrouw Jackie Onassis, van de slachtoffers van de ontplofte Challenger, het graf van de onbekende soldaat. Het zijn uitgestrekte velden van witte grafzerken. Indrukwekkend. 
- US Capitol: het hart van de stad en de politiek in Amerika. Dit gebouw ligt op 1 lijn met de obelisk en Lincoln Memorial en is de enige plaats dat geen adres heeft.  

Wat me is bijgebleven bij Washington? Geeft een zeer rustig gevoel, niet veel hoge gebouwen, veel parken en open ruimtes, alles is gemakkelijk bereikbaar met de metro. Enkel het Air & Space Museum staat nog op mijn lijstje, hopelijk lukt het me nog om hier naartoe te gaan.
's Avonds was het de bachelorette party voor Rachael. Lekker eten (en margarita's/drinken) in El Toro Bravo en nog een shot als afsluiter in een karaoke bar. Toffe groep, lekker drinken, veel gelachen, TOPavond!

09/07: Hangover-time + tripje naar de Mall. 

Overdag wat winkelen in 2 verschillende mall locaties om een dag met een kater toch niet nutteloos te laten voorbijgaan. s Avonds waren de jongens weg op bachelor party (hun hangover time komt morgen wel) en de ladies gingen normaal thuis blijven en een pizza bestellen, maar ook die plannen veranderden last-minute door iets te lang te shoppen in de Mall :-). 

10/07: preparations, preparations, preparations & rehearsal/dinner.

Let's go!

Zaventem - Frankfurt 

Het Witte Huis

Dit zwaard zie je enkel gereflecteerd in de spiegel.

Betoging vlak voor het Witte Huis

Bachelorette party @ karaoke